گم شده


گاهی او را گم می کنم و هزاران بار برای پیدا کردنش راهی می شوم.راهی ِ کویری بی آب و علف که تا چشم کار می کند تنهایی‌ست و دلتنگی.



در اتاق تو می نویسم؛ به امید اینکه روح تو را در نوشته هایم بیابم.




نظرات 3 + ارسال نظر
مهدی دوشنبه 28 اردیبهشت 1388 ساعت 01:17 ق.ظ http://fa.chonoo.com

سلام،
اگر دوست داری از امکانات بیشتری استفاده کنید، از تکنولوژی روز در بلاگ خود بهره برید و آن را به سایت تبدیل کنید، به سایت زیر مراجعه کنید.
http://fa.chonoo.com
این سایت به غیر از امکانات پایه، امکاناتی از قبیل نظرسنجی برای مطالب، ارزیابی مطالب، عضویت برای سایت خویش، گالری تصاویر، آپلود فایل، ایجاد شناسنامه برای کاربران، صندوق پیام در به مانند GMail برای ارتباط بین کاربران، شمارنده‌ای در قدرت GoogleAnalytics و انجمن گفتگو را به رایگان در اختیار شما قرار می‌دهد.
از اینکه یک بار از این سیستم استفاده می‌کنید، ممنون.
موفق باشی...

نهال دوشنبه 28 اردیبهشت 1388 ساعت 03:49 ب.ظ http://fazmetr.blogsky.com


احساس کردم خیلی پاک بودی وقتی مینوشتی ...انگار نوشته ات برق میزد !

چه قدر خوب گفتی! الان که به اون لحظه فکر می کنم میبینم آره،خیلی خالی بودم از همه چیز و پر بودم از یک چیز.
نهال جونم،یه چیزی می گم،امیدوارم داد نزنی!!! اگه دوست داری «افسانه ی روز» رو بخون.آدرسش رو توی همین صفحه گذاشتم.گفتم داد نزن به خاطر تعدد وبلاگا بودD:

نهال سه‌شنبه 29 اردیبهشت 1388 ساعت 12:19 ب.ظ

تو دیگه کی هستی!بد تر از من الافی ها ...حالا چی میشه همرو یکی کنی آخه !

نه بابا! الاف (علاف؟؟؟الاف؟؟؟) کدومه؟ الاف به کسی می گن که کار نداره.من صبح تا شب جون می کنم،درس می خونم.شب میام اینجا(ها!) رو می نویسم ;)
یکی هم نمی شه کنم.چون هر کدومش یه کاربرد داره.این یکی که حرفهای ناگهانی رو می نویسم.اون یکی که روزانه می نویسم.اون یکی دیگه هم که گروهیه و اصلا بحثش جداست!
توی پست اول افسانه ی روز هم نوشتم در مورد دلیل به وجود اومدنش.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد